...Και επειδη ξεχαστηκα ελεω διακοπων,να και η δισκοκριτικη μου για το boom,στο τελευταιο τευχος που κυκλοφορησε εδω και κανα μηνα...

Σηκώνομαι το πρωί με νεύρα ,αφού δεν καταφέρνω να φαντασιωθώ με co/star το τέλειο σουφλέ ,γιατί βλέπεις το θέμα που με έχει κυνηγήσει από πέρσι το καλοκαίρι έχει στοιχειώσει τον ύπνο μου και μου θυμίζει την γνωστή σκηνή της Audrey που δέχεται συμβουλές συναισθημάτων-μαγειρικής από παπουδιεν ότι «όταν μια γυναίκα αγαπήσει πολύ, καίει το σουφλέ, μια που είναι αδιάφορη δεν ανάβει τον φούρνο όσο πρέπει». Άρα το γεγονός πως με έπηξαν στο σουφλέ της ντροπής πέρσι με κάνει να το αφήσω και να το πάω στην σούπα, γιατί θα την σερβίρω κρύα, όπως και την εκδίκηση!! Τουλάχιστον καθώς ανακατεύω τα μανιτάρια με το ζωμό που έχω κάνει κάτι μέσα του, άκουσα 5-6 δισκάκια που με παραπέμπουν στο τρίπτυχο κουτάλα-πιρούνα-μαχαιρι

1)Kellis-flesh tone

Περπατώ εις το δάσος όταν τα electro influences είναι εδώ ,Αμερικανοί απολίτιστοι είστε εδώ;; Τα έτη περνούν αλλά το αυτί της βιομηχανίας έχει ανάγκη ΩΡΛ, γιατί αργεί να πάρει τα χαμπάρια της ,αλλά ας της αναγνωρίσω πως τα παίρνει έστω και αργά. Όταν το Milkshake προκαλούσε πανικό στους τότε hipsters της Αβραμιωτου, κανείς δεν πίστευε πως υπήρχε το ενδεχόμενο να βγάλει η Madame ένα δίσκο τόσο επηρεασμένο από τα Ευρωπαϊκά electro δρώμενα..Τα χρόνια πέρασαν η Kellis μεγάλωσε και το δισκάκι τριπαρει σαν serfer που τρώει “πλυντήριο” στην πιο απομονωμένη παραλία του Mπαλι. Εξευγενισμένος «Justise-ικος» ήχος με vocals που με κάνουν να θέλω κάτι ,κάτι ακαθόριστο..

2)Onra-Long distance

Το sushi μπορει να είναι πατεντα των αδερφων μου Ιαπωνων ,αλλα το βρισκεις ακομα και στο Bansko (I swear!) κατι δηλαδη σαν το hip hop-rnb που το παραγουν παντου αλλου αψογο σαν το sushi στα ομώνυμα bar του Τοκιο και αλλου ελεεινο.Γιατι και πως όμως ο Ιαπωνας καταφερνει να μεταφερει τη σαν βαρια σαντιγυ,συνταγη τηs hip hop blended με synths (σας τα ελεγα αυτά τα μοδατα κολπα) της δεκαετιας του 80,σαν να είναι μέσα στο κεντρο των μουσικων εγκεφαλων της εν λογω σκηνης;Δεν με απασχολει βασικα τοσο γιατι το Long Distance με εκανε να επιθυμησω εποχες που προσπερασα αρδην,εποχες που εζησαν σιγουρα πιο εντονα στο NJ,στις ταινιες του Spike Lee..Μπορω να γραφω απειρα πραγματα για το δισκακι,αλλα θα προτιμησω να ζητησω σε οποιον με εχει εμπιστευτει εστω μια φορα,ας κανει το καλο και να τσεκαρει το Long Distance,θα εχει δωσει στον εαυτο του μια αφορμη να δινει παστελ synth χρωματισμους στο καλοκαιρι του!!

3)Marina & the Diamonds-Family jewels

Αργα στο σπιτι όταν βραζει η πατατα,είναι λογικο να επικρατει μια «Αγγελοπουλικη»βουβαμαρα,που με τη σειρα της να με φερνει σε μια νιρβανα απεξαρτησης από κάθε ειδους ηχο και φασαρια…Εκεινο το μεσημερι ηταν που καποιος στο σπιτι χαχανιζε το ονομα “Marina” και το συντροφευε με την ιεροσυλη προταση,για τους απανταχου φανατικους της ελληνικης με το ζορι καριερας στα «ξενα»,πώς να μια Ελληνιδα που κανει καριερα και αξιζει «ρε να κανεις δισκοκριτικη στο επομενο για αυτην».Που εισαι λοιπον Marina Lambrini Diamandi που σε ψαχνουμε τοσο καιρο και εχουνε λυσσαξει να σπρωχνουν με το ζορι οποιαδηποτε τους κανει να κλαινε;Πραγματικα απιστευτη φωνη που εχει βαθος και διακυμανσεις που σου δειχνουν πως μιλας για ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ταλεντο,που εβγαλε ένα δισκο για ΟΛΑ τα γουστα,από αυτοκαταστροφικους (κατι παιζει με τις μπαλαντες) εως και hipsters που θελουν να εχουν αυτό το φρεσκο στα iphone τους,που να τους παραπεμπει σε κατι πιο electropop.Γεματο με electro pop και ελαφρα rock στοιχεια,δεν θα τον πεις δισκο για χωνεψη,αλλα δισκο για διασκεδαση και τερψη ακοης!Ηδη είναι καλεσμενη στα πρωτα late shows της Αμερικης ,κανει εξωφυλλα και ένα θετικο vibe οπου ακουγεται η φωνη της!Το video του “oh no” μου θυμισε βεβαια κατι από Αμερικανια,αλλα αυτή η φατσα,που παρεπιπτοντως εκανε και το live της στο Glastonbury,σιγουρα δικαιουται να κανει οσες Αμερικανιες θελει με αυτή τη φωνη!

4)MIA-MAYA

Ένα Σαββατο μπορει να σου προσφερει από τις λιγες ευκαιριες για μουσικη μεσα στο αμαξι,μεχρι γαστριμαγικες υποσχεσεις πανω από το κυμα του Ψαθοπυργου,αγγαλια με ένα σουβλακι..καπως ετσι πηρε και η ΜΙΑ την ευκαιρια της με το καινουριο της αλμπουμ να παιζει στο ιπταμενο clio στη διαδρομη Λογγο-Ριο.Ειχε παραπαιξει ο τελευταιος της δισκος με αποτελεσμα να εχω δημιουργησει μια σχετικη απεχθεια στη φωνη της.Το MAYA όμως καταφερε με τα dubstep, electro, punk, and pop στοιχεια του να με κανει να το ξανασκεφτω.Μια καλλιτεχνιδα με φιλανθρωπικες ανησυχιες και χαρακτηρα που δεν αρμοζει σε star της δισκογραφιας,φερνει στο κοσμο παρεα με μερικους από τους πιο σοβαρους παραγωγους όπως Rusko, Blaqstarr, Switch, Diplo, John Hill, Derek Miller, Sugu και ντουετα όπως αυτό με τον jay z,ένα δυσκολο δισκο που θα χρειαστειτε τις αναλογες συνθηκες για να «νιωσετε».Δυσκολος δισκος και σαν παραγωγη αλλα και σαν ανταποκριση στο κοινο,πραγμα όμως που η MIA δειχνει να εχει το τσαγανο για να φερει σε περας.Γεματο αλμπουμ με trips σε ολες τις γωνιες τις διαθεσης ενως πιο ενδιαφερομενου προς την σωστη μουσικη,ακροατη. Οταν τον ανοίξετε, πάτε άμεσα στο “it takes a muscle” έχει κάποιο νόημα…

5) Motorama-Alps

Οι Motorama είναι μια πενταμελής (εκ των πέντε υπάρχει μια θηλυκή παρουσία - πιστεύω πως είναι ενδιαφέρον να το υποδείξουμε) post-punk μπάντα που δημιουργήθηκε κάποια στιγμή μέσα στο 2006 στο Rostov-on-Don της Ρωσίας. Δεν μπορώ να πώ πως ο δίσκος έχει σκαλωτικές μελωδίες και προσφέρει κάτι ολοκαίνουριο στο post-punk που δεν πρόλαβε να δοθεί το '80 απο τις εκατοντάδες μπάντες που υπήρχαν τότε, αλλά θα σας πω κάτι άλλο. Είναι ένας δίσκος μελαγχολίας / νοσταλγίας για το '80 (μιλώντας μόνο για το γενικό αποτέλεσμα του ήχου τους) αλλά όχι εκφρασμένος με τον χιλιοπαιγμένο τρόπο που γνωρίζουμε όλοι μας, που μπορεί να γίνεται από μπάντες "copy-paste"....αλλά με έναν πιο ιδιαίτερο τρόπο. Ουσιαστικά οι συνθέσεις είναι κάτι παραπάνω απο απλά χαριτωμένες, έξυπνες και όμορφες ή ωραίες, με λίγα λόγια είναι post-punk διατύπωση του παρελθόντος με έναν πιο σύγχρονο τρόπο και ύφος (κάτι το οποίο επιτυγχάνεται απο την παραγωγή του δίσκου - με την έννοια mastering, mix και λοιπες διαδικασίες) που εφαρμόζεται στην εποχή του 2010. Μια δεύτερη παρατήρηση είναι πως έχουν κατορθώσει να παγιδεύσουν στον ήχο τους την "σκοτεινή" ατμόσφαιρα που μπορεί να σου δώσουν πχ οι Joy Division, οι Echo & The Bunnymen, οι For Against κ.α. αλλά στις μελωδίες τους δεν βλέπεις μόνο αυτό, αλλά και μια αισιοδοξία στον ήχο τους που μπορεί να σε κάνει κάλλιστα να "ταξιδέψεις" με τις σκέψεις σου. Εν ολίγοις ένα ying-yang στον ήχο τους. Κατ'αυτον τον λόγο αποδίδεται ένας πιο dreamy ήχος που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω σαν dream pop, αλλά ας μην λέω άλλα γιατί έχω αδυναμία στο dream pop επομένως ότι και να πώ θα είναι λόγω αδυναμίας .Τον προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί μας αρέσει να ακούμε και κάτι «άλλο»…

6)Aeroplane-We cant fly

Δεν συνηθίζω να προλογίζω singles,αλλά έχω πάθει ένα σοκ με τους Βέλγους Aeroplane και τον τρόπο που «γλασάρουν» την μουσική τους! Σίγουρα θα τους έχετε ακούσει σε κάποιο από τα local radio ή από κάποιο dj set υποψιασμένου dj της ευρύτερης ελληνικής επικράτειας.To ντουέτο από το Βέλγιο έχει μια εμμονή με τα electro pop-synths-electrodisco & italodisco ακούσματα και επιρροές που με έχουν πάρει από το χέρι και με έχουν πάει σε μια εποχή που η μουσική έρεε άφθονη σαν το φαγητό από το κέρας της Αμάλθειας ,σε ποσότητες μόνο ποιοτικές ,πρωτοποριακές και innovative έως τους χρόνους μας .Απίστευτοι remixers ακόμα και σε κλασσικά κομμάτια όπως της Grace Jones και ακόμα πιο pop καλλιτεχνών όπως του Robbie Williams,με τρόπο που σε κάνουν να λατρεύεις και να κολλάς με το track και το κάνουν με τρόπο τέτοιο ,που δεν καταστρέφουν το original,αλλά το εμπλουτίζουν με στοιχεία που απλά σε κάνουν να λες «τώρα ακούω robbie;;».Το “we cant fly” είναι το πρώτο single από το forthcoming άλμπουμ τους ,το οποίο είναι από αυτά που θα κάνουν την διαφορά για το «σχολικό» έτος .Italodisco με φωνητικά που σε πάνε σε μια 80’s βραδιά ,από εκείνες που σε έκαναν να νιώσεις καλοκαίρι ,με electro pop στοιχεία που δεν σε κουράζουν διόλου! Μια μικρή γεύση από το album που ήδη περιμένουν αρκετοί γνώστες του στοιχείου ,με ανυπομονησία !Όσοι βιάζεστε και θέλετε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται αυτή η αναμπουμπούλα δεν έχετε παρά να ακούσετε το live dj set τους στο Essential Mix του Μαΐου…